Korku Evim

Garip kokulu cenaze arabası girişin önünde yavaşlayarak durdu. Tavanda zıplayan çakıl taşlarının sesi duyuluyordu. Koridordan ayak sesleri geliyordu ve yan odada biri testere kesiyor gibiydi. Odanın kapı tokmağı hafifçe tıkırdıyordu ve banyodaki musluk vidalanarak kapatılmış olmasına rağmen damlatmaya devam ediyordu. Yatağın altında kendi kendine yuvarlanan lastik bir top vardı. Yerde birbiri ardına ıslak ayak sesleri yükselmeye başladı.
Gece saat 3’te Chen Ge oda ısıtıcısının yanına saklanırken elinde bir satır tutuyordu. Yapmaya çalıştığı çağrı sonunda cevaplanmıştı. “Ev sahibi, ‘ev geceleri biraz kalabalık olabiliyor’ derken bunu mu kastetmiştiniz‽”